Het Zuid-Afrikaanse avontuur is voorbij :(
Sanbonani!
Ja die houden we erin, ook al ben ik nu weer in Nederland, haha.|
Hier zit ik dan, net als mijn eerste blog. Dit is alweer mijn allerlaatste blog. Mijn reis, mijn avontuur in Zuid-Afrika zit er weer op. Maandag 06-10-2015 ben ik aangekomen in Nederland. Heel raar
om hier weer te zijn, weer terug in de hectiek van Nederland. Ik hoop dat jullie genieten van mijn laatste blog over mijn fantastische avonturen in Zuid-Afrika!
Dag 33: 05-10-2015 en dag 34: 06-10-2015: Terugreis
Zoals altijd werden we vroeg wakker. Heb slecht geslapen, alles maalde door mijn hoofd, haha. We zijn er maar vroeg uitgegaan. Hebben ons rustig klaargemaakt en hebben de koffer verder ingepakt.
Daarna voor de laatste keer ontbeten bij het zwembad, jammerjammer. We hebben nog heel even een gesprek gehad met de eigenaar van het hostel, erg gezellig! Jammer om weg te gaan. Rond 8.30uur kwam
iemand anders ons ophalen dan onze driver. Onze driver kon niet in verband met privé omstandigheden. De andere jongen heeft ons keurig naar het vliegveld gebracht. Onderweg wel heel raar, de
laatste keer dat je in de auto zit in Zuid-Afrika. Aankomen op het vliegveld hebben we onze koffers direct weggebracht, waren we daar mooi vanaf. Nog even rondgelopen en daarna zijn we door de
douane gegaan. hier ook rondgelopen en door de winkels heen gelopen. Nog heerlijk wat gedronken bij Mugg&Bean en toen was het al tijd om naar de gate te gaan. Aangekomen bij de gate bleek het
vliegtuig er nog niet te zijn. We hoopten maar dat we niet te veel vertraging zouden hebben. Gelukkig zijn we maar een uurtje later vertrokken dan gepland. De piloot heeft de tijd bijna weer
ingehaald! We moesten dus alsnog lang wachten in Nairobi, Kenia, haha.
De vlucht ging goed! Heerlijk filmpje gekeken. Ook de temperatuur was goed in het vliegtuig haha. Toen het vliegtuig opsteeg kreeg ik wel even een brok in mijn keel: we verlaten nu echt
Zuid-Afrika. Nog zo onwerkelijk. Als de dag van gisteren kan ik mij de heenreis herinneren.
In Nairobi moesten we dus alsnog lang wachten. Maar de tijd ging aardig snel voorbij. We konden al heel vroeg boarden, dit hebben we ook maar gedaan. Maarja het maakt niet uit, je moet toch
wachten. Uiteindelijk konden we het vliegtuig in. We zaten in een Boeing 747 met bovendek, super groot! Helaas moesten we ook wachten in het vliegtuig, ze moesten nog tanken of iets dergelijks.
Uiteindelijk zijn we hier ook een uur te laat vertrokken maar ook deze piloot heeft tijd gewonnen, we waren een half uurtje te laat op schiphol.
De vlucht ging goed. Ook hier stond de airco aan en hadden we het niet meer zo warm dan de heenweg. We zaten van 22.30uur tot 6.15uur in het vliegtuig, ik heb geprobeerd om te slapen. Het is mij
wel gelukt, maar niet lang, telkens heel eventjes. Maar om mijn familie weer te zien was ik klaar wakker, haha. Nu kregen we ook weer eten in het vliegtuig. De heenweg kregen we als ontbijt een
croissantje en een broodje, helaas kregen we nu aardappels hahaha. Dat smaakte om 5uur toch iets minder goed. Maar ik heb netjes mijn bord leeggegeten want ik had wel trek.
Nadat we waren geland, liep het allemaal heel erg goed door. De mensen liepen goed door in het vliegtuig en wij waren zo het vliegtuig uit. Nog even naar het toilet en met een doek door ons
gezicht, want we hadden wel een beetje slaapkopjes haha. We kwamen aan bij de band voor onze koffers en ik zag direct mijn koffers al, nog geen 5min later zagen we die van Linda ook al. Alles ging
dus super snel en we waren super snel bij onze familie! Tot onze grooote vreugde stonden daar ook onze vriendinnetjes :) Julia en Monica waren gekomen maar ook Maaike, Marleen en Marion. Super
super leuk!! Echt een grote verassing. Ik had het niet verwacht omdat we op een giga vroege tijd weer in Nederland waren. Nadat iedereen (heel veel) knuffels had gekregen, zijn we nog met zn allen
wat gaan drinken. Heel erg gezellig! Daarna zijn onze wegen gescheiden en ging iedereen weer naar huis. Heel raar om afscheid te nemen van Linda. Je bent 5 weken lang, elke dag, elk uur bij elkaar
geweest. En nu ga je ineens allebei een andere kant op, heel apart. Maar natuurlijk hebben we gewoon contact gehouden via Whatsapp hahaha.
Thuis aangekomen hebben we wat met z’n vieren gedronken en toen moest natuurlijk de koffer open voor de souvenirs haha. ’s Middags kwam Henriette nog even en later Gerry en Rikus, de buren en opa
en oma Kamp. Heel erg gezellig! Leuk dat iedereen eventjes komt. ’s Avonds verjaardag van opa Stobbelaar dus toen zag ik de rest van de familie. Heel erg leuk om iedereen weer te zien!
Kijk op deze site ook bij de foto’s. Ik ga hier een aantal foto’s toevoegen vooral voor de mensen die mij niet op facebook hebben.
Allemaal super bedankt dat jullie mij hebben gevolgd op mijn blog! Bedankt voor de lieve reacties!
Liefs Nathalie
Het laatste weekend: SAFARI!
Sanbonani!
Het is dan zover, mijn laatste blog uit Zuid-Afrika! Morgen vliegen we alweer terug naar Nederland. Te bizar voor woorden. Ik heb in het begin een moeilijke periode gehad maar de knop is omgegaan
en ik heb op en top genoten. Wat een ervaringen!! Superrr!
Dag 30: 02-10-2015
Vandaag is het dan eindelijk zover, we gaan op safari! We werden om 10.00uur opgehaald bij het hostel en zondag worden we om 10.00uur weer opgehaald bij Pilanesberg.
Onze driver heeft ons via prachtige wegen naar Pilanesberg gebracht. Het was ongeveer 2uur rijden. Nadat we waren aangekomen, hebben we ons ingecheckt en mochten we zelf een plekje uitzoeken. Onze
driver reed mee in verband met de spullen. We hebben de tent netjes opgezet, zonder ruzie haha. Ging er ook niet vanuit dat dat zou gebeuren, haha. Het camping gevoel kwam naar boven! We hebben een
rondje over de camping gelopen. Even de sanitair gebouwen ingelopen. Heerlijke douches en een bad. Hier gaan we zeer zeker gebruik van maken. we hebben de safari’s geboekt. Helaas te weinig
aanmeldingen voor de game walk safari. Maar er was nog wel plek voor de game drive safari. Morgenochtend en avond hebben we een game drive safari. Drie uur lang in een bus/jeep door de natuur op
zoek naar de dieren! Ondertussen was het tijd om wat te gaan eten. Een heerlijke salade stond op het menu. Na het eten hebben we nog rustig gezeten, genieten alles om ons heen. Daarna wilde we toch
echt het bad uitproberen. Er waren twee baden. Eentje was direct vrij. Ik zei tegen Linda, ga jij maar ik wacht wel op de andere. Helaas zat die andere er ook net in want de kraan ging aan. Ik ben
toen lekker gaan douchen. Ook de douche was zeker niet verkeerd! Morgen weer, haha. Hierna was het te vroeg om naar bed te gaan. Gezellig gekletst en daarna toch maar lekker slapen.
Ook hier liggen de mensen ‘vroeg’ in bed. Negen a tien uur, maar ze zijn ook allemaal erg vroeg weer wakker. Hopelijk slapen we vannacht goed.
Dag 31: 03-10-2015
Heeeeerlijk geslapen! Werd een keer wakker om vier uur en daarna pas om zes uur weer. Oke, nu denken jullie dat is toch niet heerlijk slapen, dat is veel te vroeg wakker worden. Maar voor ons was
dat wel uitslapen, over het algemeen worden we ’s nachts veel wakker, nu maar één keertje! Ik had nog 1,5uur voordat de wekker ging. Maar ik merkte dat er veel meer mensen wakker waren. Ook Linda
werd tegen zes uur wakker. Moesten allebei nodig plassen, snel naar toilet gegaan en daarna nog heerlijk een uurtje in bed gelegen.
Na nogmaals een heerlijke douche zijn we gaan ontbijten. Lopend buffet, lekker lekker! Daarna moesten we ons klaarmaken voor onze eerste safari. We moesten om 9.15uur bij de receptie zijn en om
9.30uur vertrokken we. WAT EEN SAFARI! SUPER! GEWELDIG! Een prachtige omgeving. We hebben op asfalt maar ook op zandpaden gereden. Woorden schieten te kort. Foto’s zeggen te weinig. Drie geweldige
uren. Genoten! We hebben niet de hele big 5 gezien, helaas. Maar wel heel veel andere dieren. Olifanten, neushoorn, nijlpaard, giraffen, springbok en steenbok. De olifant hebben we van heel
dichtbij gezien. Hij liep langs onze jeep heen, 2-3meter van ons af! Schitterend!Na 3uur kwamen we helaas alweer op de bekende weg terug. Nadat we terugkwamen hebben we lekker geluncht. Daarna
boekje gelezen en blog geschreven. Toen een rondje gelopen om foto’s te maken van de camping (zijn we gisteren vergeten) daarna was het alweer tijd om ons klaar te maken voor de avondsafari!
Om 17.00uur vertrok opnieuw de jeep. Linda en ik zaten helemaal achterin, konden beide zijden heel goed zien. We waren nog maar net onderweg toen paar meter van de jeep een olifant stond. Weer
eentje van heel dichtbij! Onze guide vertelde veel over de olifant en hoopte dat de olifant dichterbij zou komen, maar helaas deze bleef mooi staan waar hij stond. Daarna reden we verder, onze
guide had veel contact met andere guides. Zij vertelden hem dat er een luipaard was gespot. Erg zeldzaam om deze te kunnen zien! Toen we op de plek kwamen stonden er nog niet veel auto’s, maar nog
geen 5minuten later stond het er vol met allemaal auto’s. helaas had hij zich verschuild onder de bosjes. We hebben met z’n allen ruim een uur gewacht. Uiteindelijk hebben we hem wel gezien en
konden we een mooie foto maken. ondertussen werd het donker. Nadat iedereen hem had gezien zijn we doorgereden. Op een gegeven moment zagen we veel auto’s stilstaan. Toen we dichter bij kwamen,
zagen we het LEEUWEN! Valk voor ons staken ze de weg over, super!! Wat een beesten. We hadden ze al van dichtbij gezien in Ukatula maar toch,, dit was weer geweldig! Nu was het echt donker, we
hebben nog heerlijk rondgereden. Genietend van de sterrenhemel en van de dieren die we nog kort zagen. Voordat we het wisten was het 20.00uur en waren we weer terug op de camping. Ook deze drie uur
zijn voorbij gevlogen. Een geweldige ervaring!! Ik weet dat we super veel mazzel hebben gehad dat we zoveel dieren hebben gezien! Nadat we terug waren hebben we heerlijk gegeten. Een fantastische
douche gehad en zijn we lekker gaan slapen.
Dag 32: 04-10-2015
Na een iets mindere nacht dan gisteren, werden we nu ook erg vroeg wakker. Op een gegeven moment konden we niet meer liggen en zijn we er toch maar uitgegaan. Vandaag is een dag van opruimen en
afscheid nemen.. onvoorstelbaar dat er 4,5 weken voorbij zijn en dat we morgen weer naar huis gaan. Maar eerst vandaag nog, haha! We hebben net als gisteren heerlijk ontbeten. Daarna hebben we de
tent op geruimd en zijn we voor de laatste keer nog heerlijk onder de douche gestapt. De driver kwam ons rond 10.45uur ophalen, snel de kampeerspullen in de auto gepakt en daarna via de mooie wegen
van Zuid-Afrika naar het hostel gereden. In de buurt van Hartbeespoort staat een molen! Deze wilde ik zoo graag op de foto zetten, alleen was het mij meerdere keren al mislukt. Dus nu, de laatste
keer, moest het gebeuren. Dat hebben we geweten, haha. De weg van Pilanesberg naar het hostel via de molen gaat via de dam. Voor de dam staat een stoplicht omdat er van één kant maar auto’s over
kunnen. We hebben ruim een half uur in de ‘file’ gestaan om de dam over te kunnen hahaha. Maaaaar ik heb uiteindelijk de molen op de foto staan!! Toen we bij het hostel kwamen hebben we ons
klaargemaakt om naar Corin te gaan. Hier werden onze boardingspassen uitgeprint en hadden we een afscheidsfeestje. Het was erg gezellig met het gezin van Corin, het gezin van Catherine en het gezin
van Ignitious (onze driver). Heel raar om afscheid van ze te nemen, maar ik ga echt proberen contact met ze houden! Super leuke en lieve mensen.
Daarna hebben we heel snel bij de KFC onze blog geschreven en gaan we zo heerlijk uiteten!
Ik zie jullie allemaal heel snel weer in Nederland!!
Liefs, kusjes Nathalie
Laatste week! :O
Sanbonani!
De tijd vliegt voor bij! Over minder dan een week zijn we al thuis. Dan begint het ‘gewone/normale’ Hollandse leven weer. Het is erg dubbel aan de ene kant vind ik het goed om naar huis te gaan,
maar aan de andere kant totaal niet; de lieve kinderen van de pre-school, de mobiele kliniek, de organisatie Esizayo, de omgeving en het mooie weer, ik ga het allemaal heel erg missen!
Dag 24: 26-09-2015
Vandaag is het zaterdag, dus er staan weer leuke uitjes op de planning! We zijn vandaag naar het voortrekker monument geweest en naar het Union building. Dit ligt in Pretoria, we hadden een
geweldige heen en terugweg. Fantastische uitzichten! Het voortrekker monument is een monument ter nagedachtenis van de voortrekkers, die de Engelse Kaapkolonie tussen 1835 en 1854 verlieten en de
binnenlanden van Zuid-Afrika introkken. Het monument beeld twee belangrijke mijlpalen in de geschiedenis van de voortrekkers uit: de grote trek (1835-1854) en de slag bij bloedrivier (1938). Zo
weer genoeg geschiedenis haha. Het is een mooi, groot gebouw. Het ligt op een heuvel dus in heel Pretoria kun je het monument zien. We zijn boven op het monument geweest en hadden een prachtig
uitzicht over Pretoria! Daarna zijn we doorgereden (via fantastische wegen) naar het Union building, het parlementsgebouw. Prachtig gebouw en erg groot! Linda heeft hier een hele mooie panorama
foto van gemaakt, deze zet ik op facebook (als ik het niet vergeet haha). Daar stond ook een standbeeld van Nelson Mandela en natuurlijk moesten we even met hem op de foto haha. Het was vandaag erg
warm, te warm om veel te gaan doen. We zijn op tijd weer weggereden naar het hostel. Hier hebben we heerlijk met onze voeten in het zwembad gelegen. Om het weer wil ik nog echt niet haar huis. Het
is hier heel erg warm. Deze hele week wil het bij de 30graden blijven!
Dag 25: 27-09-2015
Vandaag zijn we naar Sandton geweest, het businesscentrum van Zuid-Afrika. Eerder was dit altijd in Johannesburg, maar daar is iedereen weggegaan en ze hebben zich nu gevestigd in Sandton.
Prachtige stad met hoge, dure, mooie gebouwen! Heel leuk om doorheen te rijden. We zijn naar de shoppingmall geweest. Was prachtig om het allemaal te zien. We hebben niks gekocht, de prijzen lagen
allemaal toch iets boven ons budget haha. Maar leuk om er door heen te lopen. Daarna heeft onze driver rond gereden in Sandton zodat we mooie foto’s konden maken en konden genieten van alle
gebouwen om ons heen. Toen we daarmee klaar waren zijn we doorgereden naar Rosebank Craft Market. Een soort van markt met allerlei Zuid-Afrikaanse spullen. Net zoiets als waar we vorige week zijn
geweest. Leuk om door deze winkeltjes heen te lopen. Het was hier gelukkig een stuk rustiger met de verkopers. Ze lieten je rustig kijken en drongen nergens op aan. Heel fijn!! We hebben leuke en
onze laatste souvenirtjes kunnen kopen! Als late lunch een heerlijke pizza gehad. Zoals elke dag zijn we weer met een mooie weg terug gereden. Ik geniet nog steeds van elke autorit. De wegen, de
gebouwen, de bergen en de natuur alles is hier zo mooi en anders dan in Nederland. Onze driver rijdt over mooie wegen en we zien veel van de plaatsen.
Dag 26: 28-09-2015
Onze laatste dag bij de pre-school Tokozani. Wat raar om hier voor het laatst te zijn. Weet nog als de dag van gisteren dat we de eerste maandag naar de dierentuin gingen! Het was een erg leuke
dag. Engelse vrouwen/leraressen (organisatie friends of diepsloot) komen hier elke maandag van 09.30u tot 11.00u. Ze helpen met lesgeven en nemen lesmaterialen mee naar de school. Kinderen waren
super enthousiast toen de vrouwen allemaal kwamen, heel leuk om te zien. Met nieuwe spelletjes probeerden we ze spelenderwijs meer te leren over de getallen. De oudste kinderen kregen een papiertje
voor zich, hier stonden plaatjes met getallen op, ze moesten het juiste aantal bij elkaar zoeken. Met de 5jarige kinderen gingen we bingo spelen met de getallen 1 tot 10. Erg leuk om te doe. De
kinderen waren enthousiast en de meeste kinderen deden goed hun best. Nadat ze wegwaren hebben de kinderen nog even gespeeld. We hebben de baby’s eten gegeven en om 12.15uur hadden alle kinderen
hun eten op en gingen ze naar hun eigen klaslokaal, hier liggen matjes op de grond, zodat ze kunnen uitrusten.
Toen de driver ons kwam ophalen, bedankten we alle leraressen van de school. Coco vind het heel erg jammer dat we niet meer komen. We zijn op de foto gegaan en ze zei dat deze in haar kantoortje
komt te hangen, haha. Nadat we Coco meerdere knuffels hadden gegeven, was het toch echt tijd om te gaan. Toen kwam het besef dat dit de laatste keer is dat we Coco, de kinderen en de andere
leraressen zagen, heel apart! We hebben geweldige dagen bij Tokozani gehad! Ik vind het erg jammer dat dit de laatste keer was!
Dag 27: 29-09-2015
Alweer de laatste week dat we naar de mobiele kliniek gaan, deze week nog 3 dagen. Het was vandaag een bijzondere dag. Gisteren is de koelkast gebracht maar stond nog in de doos in de kerk. Fatima,
Linda en ik hebben de koelkast uitgepakt, een behoorlijke grote koelkast! Hier kunnen heel veel vaccinaties en nog veel meer andere spullen in. Super! De koelkast stond eerst in de kerk maar hier
is geen aansluiting op elektriciteit daarom heeft de driver van de mobiele kliniek (Lungo) de koelkast verplaatst naar de kinderopvang. De koelkast staat nu in een mooie ruimte en Fatima, Lydia en
Cynthia kunnen er goed bij. Lieve vrienden en familie super bedankt voor het doneren. Fatima was heel erg enthousiast over de koelkast, supersuper!!
De organisatie Esizayo wil graag een promotiefilmpje voor toekomstige vrijwilligers. Hier wilden wij natuurlijk wel aan meewerken. Vandaag hebben we een promotiefilmpje gemaakt en zijn we
geïnterviewd. We werden gefilmd bij onze werkzaamheden in de bus. Ik ben super benieuwd naar het eindresultaat! De man van het promotiefilmpje moet alles nog knippen en plakken, we wachten geduldig
af op zijn resultaat.
Dag 28: 30-09-2015
Het was vandaag de laatste dag voor de was, we hebben vanaf het begin eigenlijk elke dag ’s morgens gewassen. Dan was het ’s middags als we weer terugkwamen droog! Vanaf nu hoeven we niet meer te
wassen!!
Gelukkig nog niet de laatste dag op de mobiele kliniek! Het was vandaag een rustige dag op de kliniek, we snapten er niks van maar er waren gewoon bijna geen moeders met kinderen. We hebben denk ik
3 moeders geholpen met family planning en ik denk 2 kinderen geholpen met een worm tablet en vitamine A druppels. Vorige week hebben we de hele voorraad geteld (boring, haha), nu hebben we alles op
alfabetische volgorde in Excel gezet, Fatima was hier super blij mee! Daarnaast hebben we heel veel gekletst! Het was een gezellige dag!
Vandaag was wel de laatste keer dat we zelf hebben ‘gekookt’. Koken kun je het niet noemen haha noedels met brood en knakworst, maar het smaakte goed! De andere dagen gaan we allemaal uit eten,
goed geregeld dacht ik!
Dag 29: 01-10-2015
Vandaag was wel de laatste dag op de mobiele kliniek.. Heel raar om hier ook afscheid van te nemen en te beseffen dat je heel snel weer naar huis gaat. Fatima, Lydia en Cynthia zijn geweldige
vrouwen! Die ons overal zo goed bij hebben geholpen en we hebben veel geleerd van ze. Het was een rustige dag vandaag, we hebben weinig patiënten gezien. De patiënten weten nog niet goed waar de
mobiele kliniek staat, Fatima en de andere meiden willen graag de pamfletten en folders uitdelen. Omdat het vandaag rustig was hebben we wel gezellig kunnen kletsen. Fatima had voor de lunch
heerlijke Zuid-Afrikaanse gerechtjes gemaakt, echt super lekker!
Vanavond gaan we als ‘afscheid’ uit eten met Anne en Corin. We gaan naar het restaurant waar ons avontuur ook is begonnen!
We proberen zondag na de safari onze laatste blog online te zetten. We hopen dat dit gaat lukken. Mochten jullie geen bericht krijgen dan is het niet gelukt en zetten we het dinsdag of woensdag
online.
Bedankt voor het lezen! Ik kijk weer uit naar jullie lieve reacties.
Liefs Nathalie
Kliniek, fourways shoppingmall en preschool
Sanbonani!
Dit betekend hallo allemaal in het Zulu. Onze driver spreekt Zulu en we leren een paar woordjes van hem, super leuk! Ook natuurlijk andersom. Ik moet de laatste tijd hier heel veel niezen, Linda
zegt dan gezondheid, omdat Linda dat zo vaak moet zeggen, kan onze driver dit nu ook zeggen!
Korte verhaaltjes over de belevenissen van deze week. Een geweldige week!
Dag 19: 21-09-2015
Vandaag weer een dag op de bus! Onze driver kwam ons ophalen en reden naar de afgesproken plek, bij de kliniek. Na een tijdje wachten, was er nog geen bus. Op een gegeven moment belde Anne dat de
bus een andere locatie had. We hebben haar eerst opgehaald en zijn daarna naar de goede plek gegaan. Een hele mooie plek, bij een schooltje en een kerk. Moeders met kinderen kwamen al nieuwsgierig
kijken en waren heel erg blij dat wij ze gingen helpen omdat de kliniek een eind verder op is. ’s Ochtends hebben we de gedoneerde spullen en het gedoneerde geld gegeven! Iedereen was super
enthousiast en blij! Echt heeel erg leuk om te zien. Ze waren zo blij met alle tandpasta’s en alle medische spullen. Van het gedoneerde geld is een koelkast en een uitzuig apparaat gekocht. Het
uitzuig apparaat (voor wonden uit te zuigen of om speeksel/andere vloeistoffen uit de keel te halen) was al wel binnen. Fatima was door het dolle heen! Echt heel erg leuk om te zien! Dus mensen uit
Nederland super super bedankt! Ze bleven ons maar bedanken! We hadden ook de tassen vol met kleertjes. Deze hebben we voor nu nog even in de kerk gezet, we gaan met de pastoor overleggen hoe we dit
het beste kunnen doen. Er zit een crèche bij de kerk maar deze is voor kinderen van 1-5jaar. Alle kleertjes die we hebben gekregen zijn voor kinderen tussen 0-1jaar. Het is dus allemaal te klein.
De pastoor maakt voedselpakketten voor verschillende mensen in Diepsloot, waarschijnlijk komen daar de kleren heel erg goed van pas, maar dat overleggen we deze week. Dus dat komt ook helemaal
goed! Geweldig om al die reacties te horen, daar wordt je zelf ook helemaal blij van!
Omdat vandaag de eerste dag was op de nieuwe plek, wisten mensen niet dat wij daar stonden, ofwel we hadden geen patiënten L Helaas. Dat vonden we wel heel erg jammer, we hebben nog maar zo weinig
dagen te gaan. We hebben de bus een goede schoonmaakbeurt gegeven. Er kwamen al moeders met kinderen kijken, daar hebben we tegen gezegd dat ze morgen weer kunnen komen en dat wij ze dan hebben! J
Dus morgen hebben we patiënten!!
Dag 20: 22-09-2015
Omdat het personeel van de bus vanochtend een overleg hadden, mochten wij later komen. We kunnen hier heel slecht uitslapen (helaaas), dus we zijn er op tijd uitgegaan. Hebben de was gedaan en
hebben boodschappen gedaan. Rond 10.30uur werden we opgehaald om naar de mobiele kliniek op de nieuwe plek in Diepsloot te gaan. Fatima had gisteren gezegd dat de moeders met kinderen om 12.00uur
konden komen. Maar om 11.00uur waren er al erg veel moeders en zijn we snel begonnen! Het was weer een leuke en leerzame dag. Veel moeders met kinderen gezien. Voor mijn gevoel gaat het ook beter
op de bus, we hebben ons plekje gevonden en we weten waarbij we Fatima kunnen helpen waardoor het registreren van alles veel sneller gaat! Op een gegeven moment kwam Lydia bij ons om te vertellen
dat Lungo (de driver van de bus) binnenkort vader wordt. Dit was natuurlijk heel leuk om te horen. Linda en ik hebben snel een pakketje gemaakt met rompertjes, mutsje en sokjes. Lungo was hier erg
blij mee, super! Morgen hebben we afgesproken om van alle kleren pakketjes te maken. Het is lastig om de kleren allemaal uit te delen, vooral omdat wij echt willen dat de kleren bij de juiste
moeders komen en niet zomaar worden uitgedeeld. We zijn druk bezig met het zoeken van de juiste moeders. We gaan nog in gesprek met de pastoor, hij maakt ook voedselpakketten, waarschijnlijk kunnen
hier ook kleertjes bij of weet hij moeders die het hard nodig hebben. Dus ook met de kleertjes komt het dus allemaal goed en zorgen we ervoor dat het bij de juiste moeders komt.
Dag 21: 23-09-2015
Vandaag zouden we helpen bij de andere kant van de mobiele kliniek, de tandarts. Fatima was er vandaag niet, morgen is het een nationale feestdag en zij is naar familie gegaan. De meiden van de
tandarts vertelden ons dat ze vandaag waarschijnlijk geen patiënten zouden zien. Vooral voor de tandarts moet nog veel reclame worden gemaakt. Ze hebben de kinderen van de crèche allemaal een brief
mee gegeven, deze moeten ze weer ingevuld inleveren. De ouders geven dan toestemming om te behandelen. Zonder toestemming geen behandeling. Ze vertelden dat ze maandag zouden beginnen. Dit vonden
wij natuurlijk heel erg jammer en hadden niet veel zin om van 9u tot 15u op een stoel te gaan zitten en niks doen. We hadden gisteren al bedacht dat we alle kleertjes konden uitzoeken en pakketten
konden maken, zodat we dit makkelijker konden uitdelen. Dit hebben we dus vanmorgen gedaan. Super leuk om te doen en krijg er steeds meer zin in om het aan de moeders te geven. Vooral de reacties
van de moeders te zien! We hebben 9 jongenspakketten, 19 meisjespakketten en 10 starterspakketten, super veel dus! (zie foto’s op facebook). Hopelijk gaan we ze volgende week uitdelen. Linda en ik
hadden dit allemaal vrij snel klaar, we hebben nog even bij de meiden gezeten en hebben daarna aan de driver gevraagd of hij ons eerder wilde ophalen.
Nadat we bij het hostel waren hebben we ons snel omgekleed (suuuuper warm vandaag!!) en zijn daarna naar Monte Casino gegaan, we hebben van zowel de buiten als de binnenkant allerlei foto’s
gemaakt! Daarna natuurlijk even achter WIFI!
Dag 22: 24-09-2015
Vandaag heerlijk rondgekeken in een shoppingmall, fourways mall. Het is een groot winkelcentrum met allerlei winkels. Ondertussen lekker wat gedronken bij Mug&Bean, we wilden iets voor bij ons
drinken, gewoon iets kleins, maar het viel toch iets groter uit dan verwacht haha. Maar het was super lekker, heb een heerlijke scone gehad! Nadat we weer bij het hostel waren hebben we een rondje
door de wijk gelopen. We wilden nog graag een aantal foto’s. Ook vandaag was het super warm! (Vast wel gezien op facebook haha). Vanavond zijn we heerlijk uiteten geweest bij Col’ Cacchio, lasagne!
Wat smaakte dit goed! Wel een Afrikaanse oven/gasfornuis haha, sommige stukken waren heel heet en andere stukken waren lauw haha. Maar dit zijn we zo ondertussen wel gewend, ook als we zelf koken
duurt het heel lang voordat alles helemaal goed warm is.
Dag 23: 25-09-2015
Vandaag weer een leuke ochtend op de pre-school gehad. Omdat het gisteren een nationale feestdag was, waren er veel kinderen niet. We stonden weer beiden in het lokaal met de oudste kinderen. Alle
kinderen moesten het alfabet en 0 t/m 20 opschrijven. Dus onze hulp kwam weer goed van pas! :) Veel kinderen kunnen helpen. Het blijft lastig om bochtjes te maken voor het alfabet of de nummers. Na
vaak oefenen krijgen ze het wel onder de knie. Coco vertelde dat sommige kinderen nog maar net naar school gingen, dit kon je goed zien aan het handschrift van deze kinderen.
Na 10uur hebben de kinderen gedanst op traditionele liedjes. De liedjes zongen de kinderen en Coco zelf. Het was mooi om te kijken naar deze dansen.
Vanmiddag hebben we heerlijk in de zon gelegen bij het zwembad. We zijn het zwembad niet in geweest, maar hebben heerlijk op de kant gezeten met onze voeten in het water! Heerlijk genieten van de
zon en een middagje vrij.
Dit waren de belevenissen voor deze week!
Liefs Nathalie
Een fantastisch weekend!
Hee jongens en meisjes!
Leuk dat jullie weer op mijn blog kijken. Bij deze onze tripjes van dit weekend. Het was een geweldig weekend!! Ook nu zijn er weer foto’s op facebook.
Dag 17: 19-09-2015
Een prachtige dag gehad vandaag! We zijn naar Hartbeespoort Cableway en Chameleon Village geweest. Bij Hartbeespoort met de kabelbaan omhoog, wow wat een super uitzicht! Geweldig! Daarna zijn we
doorgereden naar Chameleon Village, allemaal winkels bij elkaar. Het was er erg gezellig, maar wat een drukte hebben die verkopers haha. We moesten overal in ‘hun’ shop kijken, ook al verkopen ze
bij elke shop hetzelfde! We hebben hier leuke souvenirtjes gekocht. Linda en ik hebben een nieuw talent ontdekt; afdingen hahaha. Het is ons goed gelukt om heel wat geld van de prijs af te krijgen.
We hadden een aantal kleine dingetjes gezien voor ons samen, wilde dit graag van hem kopen. Hij begon met een prijs van 1300rand. Dit vonden wij natuurlijk veel te veel. We deden net of we gek
waren en begonnen met 200rand. Die verkoper lachte ons bijna uit, dit vond hij toch veel te weinig. Hij ging naar 1100 en wij naar 300. Uiteindelijk na veel onderhandelen zat hij op 600 en wij op
450, ik zei laatste bod 500 anders gaan we naar een andere shop. Dit wilde hij toch echt niet, we moesten echt wat bij hem kopen. Hij deed een tegenbod van 550 en ik zei nogmaals nee 500. Linda
draaide zich al om, om weg te lopen. Waarop hij zijn hand uitstak voor 520, snel keek ik Linda aan of zij het hiermee eens was, ze was het hiermee eens en we schudden de hand op 520rand! Wow dacht
ik, dit hebben wij even goed gefixt haha :). Ondertussen was het al ruim lunchtijd en hebben we heerlijk gegeten bij een tentje. Een grote burger en dat smaakte heerlijk! Na het eten hadden we het
daar gezien en zijn we terug gegaan naar de auto. Via een prachtige weg terug zijn we teruggebracht naar ons hostel.
Dag 18: 20-09-2015
Zoals sommige misschien al hebben gezien op facebook, begon deze dag errug vroeg! Om 4.30uur ging onze wekker en om 5.30uur werden we opgehaald door onze driver. We zijn vandaag naar Ukutula
gegaan, dit is een lion research centre. We waren daar rond 7.15uur, kregen iets te drinken en om 8uur begon het grote avontuur: lopen met de leeuwen! Een geweldige ervaring, maar toch stiekem ook
wel eng. Er waren twee begeleiders mee, eentje liep voorop en de ander liep achteraan. Er waren nog twee stellen mee, een gezin met twee meiden en wij, een gezellig groepje dus. Er liepen 5 leeuwen
met ons mee. Omdat het vandaag niet zo heel erg warm was, hadden de leeuwen een hoop energie en liepen overal en nergens. We kregen allemaal een stok mee (niet om ze te slaan!) maar om ze op
afstand te houden. Je kon de stok tussen jou en de leeuw zetten, hiermee bleef de leeuw op afstand. Dit was vandaag niet nodig omdat de leeuwen overal heen renden. We hebben prachtige foto’s en
filmpjes gemaakt. Doordat er twee begeleiders mee liepen, voelde ik mij compleet veilig. Na een uur lopen kregen we opnieuw thee. Om 10uur begon het volgende programma. We hebben een rondje over
het terrein gelopen, langs alle andere dieren. We liepen nu met één begeleidster, het gezin met twee meiden en wij tweeën. Ze hadden nog veel meer leeuwen, tijgers en cheetahs. Wow wat een grote
beesten, we konden ze van heel erg dichtbij zien. Super! Daarna zijn we naar jongere cheetahs gegaan, hier mochten we bij in het hok om ze te aaien. Dit was toch wel even slikken, om zo’n beestje
te mogen aaien. Ze waren gelukkig rustig en renden niet overal heen, zodat we konden hele mooie foto’s maken. Maar natuurlijk willen ze spelen en ze spelen (net zoals honden en katten) met hun
poten en tanden. Zowel Linda als ik hebben een mooie herinnering op onze arm, haha. De begeleidster zei ook, het is niet dat ze je zeer willen doen maar ze willen gewoon spelen. Na een korte break
van 15minuten zijn we naar het verblijf van de jonge leeuw gegaan. Zoo lief (ja zelfs leeuwtjes zijn lief haha). Ze hadden helaas maar één jonge leeuw, deze moesten we dus allemaal delen, haha.
Deze mochten we aaien, knuffelen en heeel vaak op de foto zetten! Om 12uur was het programma volledig afgelopen.
Hopelijk hebben jullie weer met plezier gelezen. Ik kijk uit naar jullie leuke en lieve reacties.
Liefs, Nathalie
De mobiele kliniek, ziek zijn, pre-school
Hallo allemaal!
Weer een verhaaltje uit Zuid-Afrika. Het is raar om te beseffen, maar vandaag zijn we op de helft!! Maandag over twee weken vliegen we al weer terug. De tijd gaat nu echt heel erg snel. We zijn nog
steeds volop aan het genieten. Jullie kunnen nu ook genieten van onze belevenissen afgelopen week!
Ook nu staan er weer foto’s op facebook. We gaan maandag overleggen welke foto’s we nog meer mogen publiceren ivm volwassenen en kinderen op de foto’s.
Dag 12: 15-09-2015
Vandaag de 2e dag in de mobiele kliniek gehad. Het was geweldig, echt super leuk. Ik heb baby’s/kinderen/moeders gewogen, bloeddruk gemeten, injecties klaargemaakt en veel administratie
voor Fatima gedaan. Fatima vond het fijn dat wij er waren, we hadden haar goed geholpen, daar zijn we natuurlijk heel blij mee. We willen haar graag ondersteunen en helpen bij haar werk. Ze merkte
goed dat we de eerste dag hadden gehad, we wisten nu wat we moesten doen, zodat de moeders in een hoog tempo konden komen. Soms deed Fatima zelf de bloeddruk en dan waren wij bezig met opschrijven,
dan zei ze de getallen zo snel, dat wij er niks van konden maken, haha. Gelukkig deed ze het later iets langzamer waardoor het goed verstaanbaar was. Linda en ik brachten om de beurt de moeders
weer terug naar de kliniek naar room 1, waardoor de ander de volgende moeder al weer kon binnen roepen. Nog een grappig maar ook vies verhaal; er was een moeder met een kindje, de moeder moest
gewogen worden dus ik nam de baby even over, ik had hem op de bank gezet en stond er dichtbij zodat hij niet kon vallen. Nadat de moeder was gewogen en de injectie voor de anticonceptie had
gekregen, tilde ik het kind op om aan de moeder te geven. Ondertussen had het jongetje gepoept! Zijn broek en de bank zat er helemaal onder! Ik had een schort aan, gelukkig was deze alleen iets
vies geworden maar wat was ik blij dat ik het jongetje niet op mijn arm had!!!
Dag 13: 15-09-2015
Helaas vandaag niet gewerkt bij de bus in Diepsloot. We zijn naar kantoor gegaan, hier hebben we Fatima, Lydia en Lungo geholpen met word en Excel, voor ons natuurlijk niet heel moeilijk. Fatima
wilde graag een lijst hebben van alle spullen die zij aan haar kant van de bus heeft, bij moeder en kindzorg. Linda en ik hebben alle kasten open gehad en hebben alles, alles geteld! Wat behoorlijk
veel werk was! Fatima was heel erg blij dat we dit hadden gedaan. Ze wilde dit graag in Excel hebben maar wij waren pas rond 14.00uur klaar met alles tellen en weer opruimen. Ze zei dat we het nu
niet in een bestand hoefden te zetten, misschien een andere keer. Vond het wel erg jammer dat we niet naar Diepsloot gingen. We hebben nog maar twee dagen geholpen en ik wil heel graag de mensen
daar helpen. Ik vind het wel fijn dat we Fatima konden helpen met deze grote klus. Ze vertelde dat ze dit al langere tijd wilde maar dat ze daar geen tijd voor had. Het is heel erg gezellig op
kantoor, we hebben veel gelachen met de meiden.
Dag 14: 16-09-2015
Deze dag begon al behoorlijk vroeg. Linda werd vannacht niet goed, daardoor hadden we allebei een gebroken nacht. De volgende ochtend voelde wij ons allebei niet heel erg top, maar we wilden wel
erg graag helpen bij de bus. We zijn dus gewoon naar de mobiele kliniek gegaan. In de ochtend ging het niet goed met Linda, met mij ging het toen nog redelijk. ’s Middags kreeg ik de klap, ik
voelde mij totaal niet goed, heel erg misselijk en duizelig. Alles ging langs mij heen en moest veel moeite doen om op mijn benen te blijven staan. Zowel Linda als ik wilde het niet toegeven omdat
we Fatima zo graag wilde helpen. Maar het ging op een gegeven moment niet meer, een zuster van de kliniek heeft mij mee naar binnen genomen, ik wist niet wat er ging gebeuren totdat er naalden en
een infuuszak op tafel kwamen te liggen. Linda heeft toen snel met Corin gebeld, wat wij al dachten, niet de bedoeling dat ik aan het infuus kwam te liggen. Onze chauffeur was er ondertussen en hij
heeft ons naar het hostel gebracht. Anne kwam langs om te kijken hoe het ging. Waar wij allebei al bang voor waren, bevestigde Anne: voedselvergiftiging. Blijkbaar gisteren de kip niet goed
gebraden of dat de kip niet meer goed was. We wisten al dat we eigenlijk te weinig dronken, maar Anne bevestigde dit nog even heel goed, waardoor we allebei hadden we moeten meer drinken, anders
duurt het lang voordat we hier boven op zijn. We baalden hier enorm van, ziek zijn is normaal al niet leuk maar vooral niet in een ander land waar je dolgraag de mensen wilt helpen. In de middag
niet veel gedaan, ik ben ondertussen in slaap gevallen. ’s Avonds ook heel erg op tijd naar bed gegaan!
Gelukkig hebben we (ondanks hoe we ons voelden) Fatima wel goed kunnen helpen. Ze gingen vandaag online en moesten nu alles registreren in de computer. Ze zei dat we haar hier goed bij hadden
geholpen!
Dag 15: 17-09-2015
Vandaag gaat het langzaam de goede kant op. Ik heb nog steeds buikpijn, vooral nadat ik wat heb gegeten of gedronken. Eten maakt mij nog niet zoveel uit, heb vandaag niet veel gehad. Maar ik moet
blijven drinken, dat is en blijft een mindere zaak. Thuis drink ik al te weinig maar als je hier bij de 4liter moet drinken, drink ik veeeel te weinig. Doe hard mijn best om dit wel voor elkaar te
krijgen. Vandaag een relaxt dagje. We zijn maar niet naar de mobiele kliniek gegaan. We zouden om 12uur worden opgehaald om de gedoneerde spullen aan de mobiele kliniek te geven. Helaas was nog
niet alles binnen van het gedoneerde geld en was het jammer om het nu maar een deel te geven. Maandag is het hopelijk allemaal binnen, dan geven we alles! Hoop heel erg dat het dan doorgaat, ben
super benieuwd naar alle reacties!
Dag 16: 18-09-2015
Vandaag weer geholpen bij de pre-school: Tokozani in Diepsloot. Het was geweldig! De kinderen waren weer erg enthousiast. Linda en ik hebben allebei geholpen in de 6e klas. De kinderen
leerden de L l, M m, N n, O o, P p, Q q en R r. Ze moesten dit allemaal op een papiertje schrijven. Net als vorige week hadden sommige kinderen hier veel moeite mee. Met een beetje extra aandacht
wat wij ze konden geven, lukte het op het laatst. Natuurlijk super trots en de kinderen helemaal blij. Daarna moesten ze alle getallen op schrijven, ook dit was voor sommigen niet eenvoudig.
Kinderen in Nederland hebben een schrijf boekje en kunnen de letters en cijfers eerst overtrekken en daarna zelf schrijven. Hier krijgen ze een leeg A-4tje met red je er maar mee. Bij veel kinderen
hebben ik de letters en de cijfers er boven gezet zodat ze dit konden na schrijven.
De eerste spullen zijn uitgedeeld!! De kleurboekjes, potloden en stiften. Coco, de baas van de school, was erg enthousiast en ze bleef maar herhalen ‘thankyou my love’. Super om haar zo te zien met
de spullen en we weten dat ze op een super goede plek terecht zijn gekomen. Dankjewel mensen in Nederland!
Na de school zijn we naar Anne gegaan, hier hadden we een ‘interview’; over hoe het ging, tips, tops etc. Eind september is er weer een bijeenkomst van Doooingood voor nieuwe vrijwilligers. Ze
wilden onze vragen en ervaringen daar graag bij meenemen.
Ohja zou het bijna vergeten; met ons gaat het weer zo goed als goed. We hebben weer veel energie en drinken nu een stuk meer! Vanavond weer ‘normaal’ eten en dan zijn we weer goed te pas!
Dit was het verhaal van deze week alweer, hoop dat jullie hebben genoten.
Ik kijk al erg uit naar jullie reacties!
Liefs Nathalie
De bus, de pre-school, Johannesburg en Soweto!
Hallo allemaal!
Weer een nieuwe (langeee) blog,haha. Over (eindelijk) de bus, de pre-school en de leuke dingen van dit weekend! Heel leesplezier. Omdat het heel moeilijk is om foto’s te uploaden via deze site, zet
ik er een paar op mijn facebook (ik hoop dat dit wel lukt). Ik hoop dat jullie de foto’s kunnen zien en anders vast wel via via!
Dag 8: 10-09-2015
Vandaag eindelijk naar de bus geweest! Waar we al die maanden op hebben gewacht, is vandaag eindelijk de dag dat we konden meehelpen in de bus. We waren rond 9uur op de juiste plek, we moesten toen
nog even wachten op de bus. De bus stond vast in het verkeer. Nadat de bus er was hebben we alles neergezet om de dag te beginnen. Helaas waren ze allemaal de laptop vergeten, we konden dus niet
oefenen met het registratiesysteem. Maandag gaan ze online, dus dan moeten ze de laptop bij zich hebben. Vond het erg jammer dat ze het waren vergeten, ik had juist zoveel zin om met de laptop
bezig te gaan. Linda en ik hebben allebei geholpen bij moeder en kindzorg. ’s Morgens hebben we baby’s van 6 weken oud gezien (zooo lief), ze kregen hun injecties en Fatima vroeg aan de moeder of
ze onder behandeling waren. Als de baby’s onder behandeling zijn, hebben ze HIV. Ook vroeg ze aan de moeder of ze onder behandeling was. Als een moeder positief is, wil het tegenwoordig niet meer
zeggen dat het kind ook automatisch positief is. Als de moeder goed de medicijnen slikt, dan gaat het in veel gevallen goed. Fatima vroeg daarna of ze ook aan preventie doen, dat wil zeggen of ze
anticonceptie gebruiken. Ze hebben daar de pil voor of de prikpil, zoals dat bij ons heet. De prikpil is een pil met anticonceptie wat 2 of 3maand werkt. Ik heb geholpen met de baby’s wegen en met
alles noteren. We moesten de badgesnummers van de vaccinaties opschrijven. Mocht er wat met het kind gebeuren, dan weet je welke vaccinaties ze hebben gehad. Tussen de middag hebben we veel
anticonceptie spuiten klaar gemaakt. ’s Middags kwamen moeders in een hoog tempo hun prikpil ophalen. Hierbij werden ze ook gewogen en werd de bloeddruk gemeten. Dit heb ik ook gedaan, de bloeddruk
meten vond ik nog wel lastig. Ik ben een rustige ruimte gewend waar de patiënt niet praat. Maar hier is het heel erg lawaaiierig, Fatima praat met de moeder en vaak zijn er meerdere kinderen in de
bus, oftewel geen stille ruimte. Het is mij wel gelukt met de bloeddruk, maar het heeft wel eventjes geduurd. Maandag wil ik hier graag weer mee verder, zodat het mij uiteindelijk wel goed lukt! ’s
Middags kwam Anne om te kijken hoe het ging en om ook mee te helpen in de bus.
Dag 9: Vrijdag 11-09-2015
We hebben vandaag geholpen bij de Tokozani school. Hier zijn we maandag mee naar de dierentuin geweest. Ik vond het super leuk, de kinderen waren erg enthousiast. Coco (medeoprichtster en baas van
de school) is een hele leuke vrouw, we hebben een rondleiding gehad door alle lokaaltjes. Ze heeft aangegeven waar de meeste behoefte is aan extra hulp. Linda heeft in de groep van de 5 jarigen
gestaan en ik heb in de groep van de 6jarigen gestaan. Ik stond in de laatste groep, volgend jaar gaan deze kinderen van deze pre-school af. Heel bijzonder om te zien hoe het hier gaat op school,
heel anders dan in Nederland. De kinderen krijgen ’s morgens eerst ontbijt en gaan daarna in de klas zitten. We hebben de hele ochtend gedaan over de letter T. Ze moesten eerst een paar woorden
bedenken wat met de letter T begon, daarna kregen ze een papiertje en moesten ze zo vaak mogelijk de kleine letter t en de grote letter T op schrijven. Sommige kinderen hadden het direct door hoe
ze dit moesten doen. Andere kinderen heb ik geholpen, heel leuk om te zien dat ze het uiteindelijk wel kunnen. Coco liep telkens heen en weer, als zij of de lerares in het lokaal zijn, is het stil
in de klas. Ik heb ook even alleen gestaan omdat ineens de lerares en Coco wegwaren (ik dacht helluppp, haha), maar dan worden de kinderen direct rumoerig. Ik heb ze wel een beetje stil gekregen en
ze gingen daarna ook weer door met oefenen. Nadat ze dit allemaal klaar hadden, gingen we een boekje lezen. Ze proberen om alles zoveel mogelijk in het Engels te doen voor de kinderen, zodat het
Engels beter gaat. Daarna gingen we naar buiten om te bewegen, ze hadden een aantal liedjes met daarbij een dansje. De kinderen bewegen erg weinig en er is weinig ruimte om echt lekker actief bezig
te zijn. Dat vind ik wel erg jammer, je ziet dat de kinderen vol met energie zitten, maar dit niet tot nauwelijks kwijt kunnen. Rond 12uur krijgen de kinderen hun lunch, rijst met een klein beetje
vlees. Ook de jongste kinderen krijgen dit. Coco probeert om ook al de kinderen van een paar maanden zelfstandig te laten eten, zodat ze zichzelf kunnen redden. Linda en ik hebben de kinderen een
beetje geholpen, maar de meeste kinderen kwamen al aardig ver met zelf eten! Daarna gingen alle kinderen rusten. De tafels en de stoelen werden uit de oudere klassen gehaald en buiten neergezet. De
kinderen legden matjes op de grond, hier lagen ze allemaal achter elkaar. Het was buiten te warm om wat te gaan doen. Sommige kinderen vielen in slaap, andere kinderen hadden eigenlijk nog teveel
energie om te rusten.
Dit was echt super leuk om wat te doen. Alle kinderen vinden het leuk dat je er bent en willen goed hun best doen. Ze lachen voortdurend, super!
’s Middags zijn we naar Corins huis gegaan om onze koffers te openen. Corin en Anne vonden het geweldig wat er allemaal uit de koffers kwam. En waren overal super blij mee! We hebben het allemaal
verdeeld in plastic zakken. Aankomende donderdag gaan we alles uitdelen. Ik ben erg benieuwd naar de reacties van de mensen. Er gaat een deel naar de mobiele kliniek, een deel naar de kliniek waar
de mobiele kliniek staat en de kleurspullen nemen we vrijdag mee naar de pre-school. We gaan hier zeker heel veel foto’s van maken voor iedereen die ons heeft gesponsord. Het geld wat we van
iedereen hebben gekregen heeft ook al een bestemming! In de mobiele kliniek is een koelkast nodig voor het koud houden van de vaccinaties. Fatima is nu volledig afhankelijk van de kliniek. Dus al
jullie geld gaat naar een koelkast!! Super!!
Dag 10: 12-09-2015
Vandaag naar het apartheidsmuseum geweest en daarna met de hop on hop off bus een tour gehad door Johannesburg. Dat was echt super super gaaf! Bij het apartheidsmuseum kregen wij een ticket en
hiermee moesten wij kiezen tussen twee doorgangen, uiteindelijk leidde het naar dezelfde plek. Maar we moesten kiezen tussen blank of niet blank, dat vond ik zo apart. Een gids vertelde, waar wij
behoorlijk dichtbij stonden op dat moment, dat dit eerder echt zo ging, dat de mensen moesten kiezen op hun huidskleur welke ingang ze moesten/mochten nemen. Heel apart, bijna niet voor te stellen!
Daarna hebben we heel veel van Johannesburg gezien. Bij de bus had je je eigen gids, via een koptelefoon werd in je eigen taal het hele verhaal verteld. Dus ik kon alles heel goed volgen. We hebben
veel geleerd over de apartheid en de mensen. Ik vind Johannesburg niet een super mooie stad, het heeft grijze en bruine hoge gebouwen, maar de sfeer is er erg goed. En de geschiedenis is erg
fascinerend en mooi. Als je het hoort sta je wel even stil bij hoe je het zelf in Nederland hebt en kun je je niet voorstellen dat er zoveel apartheid was. We hebben op het hoogste gebouw bij
Afrika gestaan. Dat was zooo gaaf! We hadden uitzicht over heel Johannesburg en de wijde omgeving, super mooi!
Dag 11: 13-09-2015
We zijn samen met de chauffeur naar Soweto gereden en hebben daar zelf rondgereden. Corin en Anne hadden aangegeven wat we echt moesten zien en wat super mooi is. We zijn naar de Orlando Towers
(watertorens) gegaan, twee hele hoge torens met geweldige tekeningen erop. Je kunt hier bungeejumpen maar dat durfden we niet. Onze chauffeur is met ons mee geweest, we zijn naar boven gegaan en
hebben genoten van het mooie uitzicht! Helaas mochten we hier zelf geen foto’s maken, maar een fotograaf kon foto’s maken en hier moet je dan natuurlijk voor betalen. Dat hadden wij er zeker voor
over. Daarna zijn we doorgereden naar het grote ziekenhuis, helaas mochten we niet naar binnen. Er waren alleen rondleidingen voor doordeweeks, maar van de buitenkant zag het er mooi uit! Daarna
zijn we doorgereden naar het Hector Pietserson Museum, Hector was een jongen van 13 die is doodgeschoten door de politie. We zijn het museum niet in geweest maar hebben op het plein rondgelopen,
ook heel indrukwekkend met pakkende teksten en afbeeldingen. We hebben hier geluncht en onze chauffeur heeft met iemand gesproken en hij wilde ons rondleiden op Vilakazistreet. Vilakazistreet is
een beroemde straat, het heeft al twee award gewonnen. Hier hebben studenten en polities met elkaar gevochten, we hebben op het kruispunt gestaan waar het allemaal is begonnen. Heel apart en heel
raar om er te staan, dat maakt veel indruk. De gids leidde ons heel goed rond en heeft veel verteld. We zijn doorgelopen op de street en hebben het ‘huis’ van Mandela gezien. Het eerste huis is
afgebrand, daarna hebben ze het opnieuw opgebouwd en is het later een museum geworden. Nelson Mandela en zijn vrouw woonden toen al ergens anders. Heel bijzonder om op de straat te lopen waar de
grote Nelson Mandela ook heeft gelopen. Het was een super leuke dag met heel veel nieuwe, indrukwekkende maar leuke indrukken.
Voor de jongens, jaja we zijn langs het Orlando stadion gekomen, waar het WK voetbal ook is gehouden!! We zijn niet naar binnen gegaan, maar hebben hele mooie foto’s gemaakt van de buitenkant, haha
(vind ik)
Alvast bedankt voor het lezen en ik kijk nu al uit naar al jullie leuke en lieve reacties!
Liefs Nathalie
The Johannesburg Zoo en het kantoor voor de mobiele kliniek
Hee jongens en meisjes! :)
Als eerst super leuk dat jullie reageren op mijn blog, ik vind het heel erg leuk om te lezen, blijf dat dus ook vooral doen :). Ik hoop dat jullie het weer met veel plezier lezen :)
Dag 5: 07-09-2015
Samen met de Tokozani preschool naar de dierentuin geweest. Een geweldige dag gehad en wat waren de kinderen enthousiast. Ze luisterden erg goed. Het was een geweldige dag. We hadden de kinderen in
groepen verdeeld, wij hadden zeven kinderen, samen met Susan en Georgie. Susan en Annabel regelden dit uitje en zijn leraressen van de preschool. Georgie loopt op de school stage en studeert
volgend jaar af. Dit is het enige uitje per jaar wat de kinderen hebben. De ouders moeten de entree wel zelf betalen, als ze dit niet kunnen of willen, kunnen die kinderen niet mee. We hadden
ongeveer 150kinderen verwacht, dit kan verschillen tussen de 100 of 200 kinderen. Vandaag hadden we er 85, er waren maar twee bussen en sommige ouders hadden niet betaald. Er waren 2 busjes, kleine
busjes waar ze ruim 40kinderen in stoppen. We willen niet hoe dit gegaan is, maar totaal niet veilig! Sommige kinderen hadden nog nooit een olifant of een leeuw gezien, heel bijzonder hoe
enthousiast kinderen hier van worden. Ik vond zelf de dierentuin een beetje tegenvallen, in Nederland heb je mooiere en betere dierentuinen. Ik ben zelf erg benieuwd naar de safari! Ik ben met een
aantal kinderen naar het toilet gegaan, wat een smerige toiletten, niet normaal!! Hoe nodig ik ook moest, toch maar opgehouden. Nadat we alle dieren hadden gezien, gingen we naar een speeltuintje
toe. Helemaal geweldig voor de kinderen. Na wat leuke foto’s zijn we doorgelopen naar een open plek om te lunchen. Onvoorstelbaar hoe goed de kinderen kunnen luisteren, ze gingen netjes zitten,
aten hun eten op en gingen daarna pas spelen. Aan een paar kinderen gevraagd wat ze er van vonden, ze vonden het heel erg leuk! Rond 14.00uur gingen we weer terug, de kinderen met een aantal
leraressen bleven nog in de dierentuin, zij gingen iets later weg. Onze chauffeur haalde ons op vanaf de parkeerplaats waar we hadden afgesproken. Hier kwam Corin ook naar toe, we hebben met haar
en met Susan en Annabel overlegd of wij vrijdag kunnen helpen bij de preschool, en dat kan! Wij weer dolgelukkig!
Nadat we weer in het hostel waren hebben we een wasje gedaan. En daarna zijn we naar monte casino geweest om onze blog van vorige week online te zetten. Een aantal mensen vertelde ons dat dicht bij
ons hostel een spar hoort te zitten en dat dit op loopafstand is. Dit hebben we na monte casino uitgeprobeerd en het klopte. We hebben nog een aantal boodschappen gedaan, het kost hier echt niks.
Straks in Nederland zullen we weer erg schrikken van de prijzen! Bijvoorbeeld; vlees 4 burgers voor 35rand, dit is nog geen 3euro! We hebben boodschappen gedaan voor vijf avonden, waren hiermee
340rand kwijt, dit is ongeveer 33euro.
Dag 6: 08-09-2015
Om 8.00uur zouden we door onze persoonlijke chauffeur worden opgehaald om naar de mobiele kliniek te worden gebracht. Maar de plannen waren vanmorgen vroeg al gewijzigd. We gingen niet naar
diepsloot maar naar het kantoor. De meiden van de mobiele kliniek kregen informatie over het systeem voor de patiënten. Ze moeten leren om patiënten te registreren en om de medische gegevens in te
voeren. We hadden nu allerlei testpatiënten en we hebben elkaar saturatie, bloeddruk en temperatuur opgenomen. Alles om te oefenen. Maandag gaan ze online en moet alles goed werken en moeten hun
met het systeem kunnen omgaan. Ik vond het wel een tegenvaller dat we niet naar de bus gingen, ik had mij er erg op verheugd. Maar dit was bijzonder om bij te zijn, om het echt vanaf het begin mee
te maken. Linda en ik moeten ook patiënten registreren en medische handelingen uitvoeren. Het was voor ons dus ook goed om daar te zijn. Ik had wel door dat Linda en ik het iets sneller oppakken
dan wat zij doen. Wij zijn computers gewend en het systeem lijkt erg op het systeem in Nederland. Hopelijk kunnen wij volgende week veel voor ze betekenen.
Dag 7: 09-09-2015
Ja hoor om 16.00uur zitten we weer de KFC, eigenlijk doen we dit iedere dag. van 16.00uur tot 18.00uur dan gaan we weer naar het hostel. Om 18.15uur is het donker en mogen we de straat niet meer
op. Ook al weten we dit wel, het blijft erg vreemd. Je bent zo gewend om na het eten nog even weg te gaan, maar dat kan hier niet. Maar we vervelen ons ’s avonds niet, ook op onze kamer hebben we
wat te doen haha.
Vandaag zijn we weer naar kantoor geweest, we hebben meer uitleg gekregen over het systeem en zijn goed bezig geweest met oefenen. Linda en ik kennen nu het systeem en we kunnen niet wachten totdat
we morgen kunnen beginnen!
Dit was mijn verhaal al weer, tot de volgende keer!
Liefs Nathalie
